-
Geachte fam.
.
We hebben een geheugen, maar ook een lichamelijk geheugen: Mijn oma leed jarenlang aan dementie. Ze zat voornamelijk in een rolstoel naar 1 punt in de ruimte te staren. Ik ging er vaak naast zitten, om te schrijven. Op een middag probeerde ik of ze nog een potlood kon vasthouden. Ik klemde het potlood in haar hand en het bleef zitten. Toen ik ook een papier op het blad van haar rolstoel legde gebeurd er iets vreemds: Als in een soort reflex begon ze te schrijven, in haar oude handschrift. Ze schreef “Geachte fam.” Geachte familie. Daarna lukte het nooit meer. Ik beschouw het als het laatste werk dat ik samen met mijn grootmoeder maakte.
.
Geachte fam. werd gepubliceerd in De Grote Nederlandse Kunstkalender 2017
