joep vossebeld

Een man die op een bankje zit. Zijn voet vast in een bak met klei.

Van het plafond hangt een lok haar. Het beweegt op en neer, langzaam vallen de haren neer op de bezoekers.

Een loden stokje probeert een blik met verf (in loodkleur) te openen.

Een brok gips schuurt langzaam langs een steigerpaal.

Scherven van oude villa's in Venetië, gepolijst door de zee. Terug in de muur geplaatst. Scherven die zich onderdeel kunnen voelen van een groter geheel.

.

Door: Marco Gobbi, Charlotte Koenen, Joep Vossebeld

Performer: Jo Hardy

Fotografie: Charlotte Koenen

.

Al lang werk ik met verzamelingen. Verzamelingen van archeologische objecten, van mineralen, of bijv. speelgoedwapens gemaakt door kinderen. Toch wilde ik voor deze tentoonstelling met een verzameling werken die iedereen heeft: Glazen. Ik gebruikte de glazen om verschillende menselijke relaties na te bootsen. Zoals moeder-dochter, leraar-student, slachtoffer-dader. Ik toonde de glazen in een uitvergrote geschenkverpakking, een soort doos van 3 bij 4 meter.

.

VanEyck Open Studio's 2016

Foto's: Werner Mantz Lab, Van Eyck

Als ik kind bracht ik veel tijd door op de boerderij van een oom, misschien dat ik daarom nog steeds een liefhebber ben van agrarische-esthetiek. No-nonse, humor, improviseren: het werk moet af voordat de regen komt.

Voor dit project hadden we 8 uur de tijd om een werk te maken voor een enorme fabriekshal. Met lege cola-flessen en wat tape maakten we twee verfmachines die verbonden werden met transportbusjes. Een houten frame, overgebleven van een mode-show, werd het kostuum voor de choreograaf. De verf (eigenlijk bedoeld om de muren te witten) werd gebruikt voor een vloerschildering. Tijdens de expositie bleef de fabriek leeg, alleen een klein schermpje toonde de documentatie van onze 'agrarische' schildering.

.

Video: 30 min

Met: Jörg Theissen and Frank van Valderen

Is een steen eenzaam? Kan je een steen provoceren? Die vraag hield me een tijdje bezig. Stenen zijn ontzettend oud, een mens bereikt maar de fractie van de leeftijd die stenen hebben. Toch doen we met stenen wat we willen: we bouwen er huizen mee, maken er beelden van of gooien ze in een meertje. In deze serie video's maak ik een inventaris van mogelijk gedrag voor stenen. Het blijken verrassend goede acteurs te zijn, met gevoel voor humor bovendien.

De video-serie groeit nog steeds. Als ik een nieuwe steen vind, dan komt er ook een nieuw hoofdstuk bij.

.

Videoserie

Lengte: variabel (5-15min)

.

Hoe bespreek je iets onbespreekbaars? Hoe denk je na over iets ondenkbaars?

Gedurende anderhalf uur spraken Chaim van Luit en ik met het publiek over het onderwerp oneindigheid. Insprekers waren filosofen, ambtenaren, wetenschappers en kinderen. Er mocht alleen gesproken worden via een onpartijdige voorzitter. Onze eigen reacties las zij voor van getypte vellen. Mensen kregen alleen toegang tot het gebouw door het dragen van bovenstaande Oneindigheids-Armband, waarmee ze zich committeerde aan het ondenkbare.

.

Performance: 90min

 Chaim van Luit & Joep Vossebeld

Voorzitter: Guusje Sijbers

De inzichzelf gekeerde tak is niet geïnteresseerd in zijn omgeving, noch doet het enige moeite om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen

.

Houten sculptuur, gemaakt van alle boomsoorten rondom mijn huis. Werd driemaal tentoongesteld en driemaal door een bezoeker vernield.

hout, 100cm x 100cm

.

.

We hebben een geheugen, maar ook een lichamelijk geheugen: Mijn oma leed jarenlang aan dementie. Ze zat voornamelijk in een rolstoel naar 1 punt in de ruimte te staren. Ik ging er vaak naast zitten, om te schrijven. Op een middag probeerde ik of ze nog een potlood kon vasthouden. Ik klemde het potlood in haar hand en het bleef zitten. Toen ik ook een papier op het blad van haar rolstoel legde gebeurd er iets vreemds: Als in een soort reflex begon ze te schrijven, in haar oude handschrift. Ze schreef “Geachte fam.” Geachte familie. Daarna lukte het nooit meer. Ik beschouw het als het laatste werk dat ik samen met mijn grootmoeder maakte.

.

Geachte fam. werd gepubliceerd in De Grote Nederlandse Kunstkalender 2017